نامه
مشترک سه تشکل
کارگری به سازمان
جهانی کار
ریاست محترم سازمان
ILO
با
توجه به شرایط بسیار
سخت اقتصادی
که گریبانگیر
کشورمان
گشته است،کارگران ایرانی درشرایط مطلوبی کار وزندگی
نمی کنند.متاسفانه
با نقض
قوانین داخلی
کشورمان،مقاوله
نامه های
بنیادین
آن سازمان
محترم هم
زیرپاگذاشته
شده است
که نظرشمارابه
بخشی از
آن جلب می
کنیم
1- دستمزدها درسال
جاری مطابق با تورم 35 درصدی اعلام
شده توسط بانک
مرکزی ایران هم مطابقت نداشته و10 درصدکمتر
یعنی 25درصد افزایش
یافت
بطوری که
اعتراض احمدی عضوشورای
عالی کار را نیز
درپی داشت
او می
گوید«در12سال گذشته همیشه
افزایش حداقل مزد
کمترازنرخ
رسمی تورم اعلام
شده توسط بانک
مرکزی
بوده است»(ایلنا1/2/1392)
که این
نقض آشکار ماده 41
قانون کار
وبند12 از اصل 3 قانون
اساسی کشورمان
واصل 95 ازمقاوله
نامه های
بنیادین
آن سازمان
است.
همچنین
در خصوص عدم پرداخت به
موقع حقوق کارگران
،اعتراض 100 کارگر
نساجی مازندران
درمقابل
مجلس 24/8/1391که به
نمایندگی
از طرف 800 کارگر این
کارخانه
که 27 ماه است حقوق
شان پرداخت
نشده است
واعتراض 1300 کارگر لوله سازی صفا
در استان
ساوه 12/10/1391به مدت 6ماه
اشاره نمود.محجوب
یکی ازنمایندگان مجلس در 5/2/1392اعلام
کرد 200 هزار کارگر از
تاخیر
وعدم پرداخت
حقوق رنج
می برند.
2- دربحث اشتغال
زایی نه تنهابا سیاست آزاد
کردن اقتصاد،تولیدصنعتی
کشورمان
دچارنقصان
شد،بلکه کارگاههای
کوچک قطعه سازی
وابسته به صنایع خودرو سازی
نیزبه
تعطیلی کشیده
شد.عضو هیات
مدیره کانون
عالی کارفرمایان
کشور سیدحمزه
دروادی
می گوید:«آمارهای
دولت درباره
اشتغال وبیکاری قابل اطمینان نیست» (ایلنا12/8/1391)
ودکترمردوخی
اقتصاددان
می گوید:« اهداف
اشتغال زایی
محقق نشد
واشتغال ناچیز زنان
درجمعیت
شاغل کشور
از15درصدتجاوزنکرد.»
(ایلنا 5/10/1391) وهمچنین
خبرگزاری کار ایران
گزارش
کرد که درسال
گذشته 200
هزارکارگر
بیکار
و3000واحدتولیدی
تعطیل شده اند.درآخرین بیکارسازی
ها هم می توان به اخراج
1000کارگر
جبل بر استان
هرمزگان
و550کارگر
لامپ سازی
الوند
قزوین اشاره
کرد(به
نقل از ایلنا) که این مواد
نقض آشکار بند 2 از
اصل 43
قانون اساسی
کشورمان
واصل 122 مقاوله نامه های
بنیادین
آن سازمان
است.
3- تبعیض
جنسی
،مذهبی،محیط
کار را
می توان
درکلیه کارخانه
های موادغذایی
وپروتینی
مشاهده نمود
که ازاستخدام
اقلیت های دینی خودداری
کرده واین
افراد
هیچگاه درخط تولیدقرار
نمی گیرند.همچنین
دربسیاری
از رشته های
تحصیلی وشغلی زنان با
دستورهای
پیاپی ازامکان راهیابی
به شغل
مورد علاقه
خود منع
می شوندازجمله
مهندسی معدن.به گفته اقتصاددان
دکترمردوخی
:«اشتغال ناچیز زنان
در جمعیت
شاغل کشور
از15 درصد
تجاوزنکرده است.» این
موراد
ناقض اصول19 و20
قانون اساسی
کشور
واصل111مقاوله نامه های
بنیادین است.
4- دربحث دستمزد
مساوی برای
کارمساوی
بامردان،افشین
حبیب زاده عضو
هیات
مدیره
خبرگزاری کارایران
می گوید:« درکارگاههای
کوچک زیر 10نفر دستمزد پایینی به
کارگران
زن پرداخت
می شود که
بعضا به
نصف حداقل
مزد مصوب شورای
عالی کارهم
نمی رسد.»(ایلنا9/2/1392)
زنان نه
تنها
حقوق کمتری
نسبت به
مردان دریافت
می کنند بلکه دربسیاری ازمواقع
مورد تعرض
جنسی نیز
قرار می گیرند
که به
دلیل روابط
اجتماعی
تحمیل شده به
زنان آنان
از ترس آبرو ازشکایت صرف
نظر کرده وهیچ
آمار
رسمی دراین
مورد موجود.نیست.زنان اولین
دسته ای هستند که ازکاراخراج
می شوند.رییس
اتحادیه زنان
کارگر آذربایجان
شرقی می گوید:«زنان اولین
قربانیان
تعدیل دربازارکارهستند»(ایلنا 10/2/1392)
5- افزایش حوادث
شغلی یکی دیگر از
مواردی است
که زندگی وجان
کارگران ایرانی را به
مخاطره انداخته
است.به
گزارش اداره کل روایط
عمومی واموربین
الملل سازمان
پزشکی
قانونی ایران
آمارتلفات
حوادث ناشی ازکار
در سال 1391 1795 نفر
بوده که از
این
تعداد25 نفر زنان
را شامل
می شده است
و نسبت به
سال1390، 19درصدافزایش
داشته است.(به
نقل از ایلنا)
6- درحال حاضر
فعالان سندیکایی برای
فعالیت های صنفی خود در
زندان بسرمی
برند.آقایان
رضا شهابی مسوول
مالی سندیکای کارگران
شرکت واحداتوبوسرانی
تهران،محمدجراحی
وشاهرخ
زمانی ازهیات
بازگشایی
سندیکای
کارگران
نقاش وتزئینات
تهران،پدرام نصرالهی،خالدحسینی،غالب
حسینی،بهزادفرج
الهی،رضاقادری،علی
آزادی،حامد
محمودنژاد،رسول بداغی،عبدالرضاقنبری
هم اکنون در
زندان هسند.آقایان ناصرمحرم
زاده با 14سال
سابقه کار
،حسن سعیدی با 13سال
سابقه کار،
وحید فریدونی با 9سال
سابقه کارازاعضای
سندیکای
کارگران
شرکت واحداتوبوسرانی
تهران درسال گذشته وبهنام
خدادادی ونجیم مجیدزاده
از انجمن
کارگری
برق وساختمان
اصفهان
شاغل درپارس
جنوبی درفروردین
امسال به علت فعالیت
های صنفی ازکاراخراج
شده اند. که
این نقض
مقاوله نامه
های 87و98 آن سازمان
محترم است
درحال حاضر جمعی به نمایندگی
ازکارگران
ایرانی
در هیات اعزامی به آن نهاد
محترم قرار دارند که به هیچ وجه
مورد تایید
سندیکاهای
کارگری ایران نیستند
.نهادهایی
که این افراد را
به عنوان نمایندگان خود
به آن اجلاس
فرستاده اند نهادهایی
هستند که اساسنامه وبرنامه اشان توسط
وزارت کار
ایران برایشان نوشته شده است وحتا
نمایندگان به
اصطلاح کارگری
می باید از فیلتر
وزارت کار
بگذرند تا سمت نمایندگی
را کسب
کنند.افرادی
که در شورای
عالی کار برخلاف
نظر 30میلیون کارگر ایرانی
با تصویب حداقل
حقوقی 4برابر
زیر خط فقر،
سند مرگ خانواده
های کارگری
را امضا
می کنند ونهاد
های اعزامی
آنان حکم اخراج برادران
کارگر خود را
تایید می
کنند هیچگاه
تعلقی به
زحمتکشان ایران
ندارند. ما
ازشما
مصرانه می خواهیم
که موارد نقض
حقوق انسانی
کارگران ایرانی را پیگیری
واز پذیرفتن
نمایندگان به
اصطلاح کارگری
خوداری کنید.
سندیکای
کارگران نیشکر هفت
تپه
سندیکای
کارگران
فلزکارمکانیک
هیات بازگشایی
سندیکای
کارگران
نقاش